http://es.wikipedia.org/wiki/M%C3%A1quina_de_Wimshurst
A máquina de Wimshurst é un xerador electrostático de alta voltaxe desenvolvida entre 1880 e 1883 polo inventor británico James Wimshurst (1832 – 1903). Ten un aspecto distintivo con dous grandes discos a contra-rotación (viran en sentidos opostos) montados nun plano vertical, dúas barras cruzadas con cepillos metálicos, e dúas esferas de metal separadas por unha distancia onde saltan as faíscas. Baséase no efecto triboeléctrico, onde se acumula cargas cando dous materiais distintos freganse entre si. Estas máquinas pertencen a unha clase de grupos de xeradores, que crean cargas eléctricas por indución electrostática.
Nunha máquina Wimshurst, os dous discos de illamento e os seus sectores de metal viran en direccións opostas que pasan polas barras neutralizadoras cruzadas de metal e polos seus pinceis. Un desequilibrio de cargas é inducido, amplificado e almacenado por dous pares de peites de metal cos puntos situados preto da superficie de cada disco. Estes colectores móntanse sobre un soporte illante e conectado a unha saída terminal. A retroalimentación positiva, aumenta a acumulación de cargas en forma exponencial ata que a tensión de ruptura dieléctrica do aire alcanza unha faísca.
A máquina está lista para comezar, o que significa que a enerxía eléctrica externa non é necesaria para crear unha carga inicial. Con todo, requírese enerxía mecánica para tornar os discos contra o campo eléctrico, e é esta enerxía que a máquina converte en enerxía eléctrica. A saída da máquina de Wimshurst é esencialmente unha corrente constante xa que é proporcional á área cuberta polo metal e os sectores á velocidade de rotación. O illamento e o tamaño da máquina determina a saída de voltaxe maxima que se pode alcanzar. A faísca de enerxía acumulada pódese aumentar mediante a adición dun par de frascos Leyden, un tipo de condensador adecuado para a alta tensión, cos frascos no interior das placas conectados en forma independente a cada unha das terminais de saída e conectados coas placas exteriores entre si. Unha máquina Wimshurst pode producir raios que son aproximadamente un terzo do diámetro do disco de lonxitude e varias decenas de microamperes.
MUSEO FERRO COUSELO 
Deixar unha resposta